حساسیت به پیرسینگ یکی از عوارض متداول سوراخ کردن پوست است. همانطور که میدانید در پیرسینگ قسمتهای مختلفی از بدن مثل گوشها، بینی، گونه، زبان، لب، ناف و … سوراخ شده و گوشواره، حلقه و جواهرات زینتی در آن قرار میگیرد. بنابراین در صورت حساسیت به فلزات، احتمال بروز واکنشهای آلرژیک بعد از پیرسینگ وجود دارد. در نتیجه لازم است قبل از پیرسینگ و استفاده از جواهرات فلزی این آلرژی شناسایی شده تا از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری شود. در ادامه با ما در مجله اینترنتی لیلیمگ همراه باشید تا شما را با علایم و درمان حساسیت به بدلیجات بعد از پیرسینگ آشنا کنیم.
حساسیت پوستی چیست؟
حساسیت پوستی نوعی بیماری پوستی است که در زمان تماس با یک جسم خارجی اتفاق میافتد. در این شرایط سیستم ایمنی بدن در برابر عامل خارجی (آلرژن) واکنش نشان میدهد. این واکنش با علایمی نظیر قرمز شدن، خارش، التهاب و زخمهای پوستی همراه است. حساسیت پوستی انواع مختلفی دارد که از مهمترین آن میتوان به حساسیت پوستی آلرژیک و حساسیت پوستی تحریکی اشاره کرد. حساسیت آلرژیک به دلیل تماس پوست با یک عامل محیطی نظیر فلزات ایجاد میشود. اما حساسیت پوستی تحریکی به دلیل تماس مکرر پوست با عامل خارجی اتفاق میافتد. به طور مثال شستن بیش از اندازه دست با مواد شوینده به مرور باعث ایجاد این حساسیت میشود.
علت حساسیت به پیرسینگ چیست؟
در قسمت قبل دو نوع متدوال از حساسیت پوستی را معرفی کردیم. مشخص است که حساسیت به پیرسینگ از نوع حساسیت آلرژیک است و به دلیل تماس پوست با فلز یا بدلیجات اتفاق میافتد (منبع). بیشتر انواع پیرسینگ منجر به قرار دادن یک شی فلزی در گوشها (نرمک یا مناطق غضروف)، بینی، ناف، لب و حتی زبان میشوند. در مواردی ممکن است فلز در تماس با بدن دِرماتیت یا التهابات پوستی ایجاد کند. در این شرایط استفاده از جواهرات زینتی در محل سوراخها، احتمال بروز واکنشهای آلرژیک را افزایش میدهد.
علایم حساسیت به پیرسینگ چیست؟
واکنشهای آلرژیک غالبا شامل اِگزما روی پوست بدن در مجاورت جواهر (شی فلزی) است. همچنین در مواردی که از پیرسینگ زبانی استفاده میشود، ممکن است دردهای مزمن شکمی و اسهال هم ایجاد شود. در مجموع علایم عمومی حساسیت به فلزات به شرح زیر است:
- خارش پوست در محل سوراخ
- قرمز شدن
- تورم و التهاب
- گرم شدن پوست در محل پیرسینگ
- تاول
- زخم
- خشک شدن پوست
تفاوت علایم حساسیت به پیرسینگ با عفونت چیست؟
واکنشهای آلرژیک و عفونت پیرسینگ متداولترین عوارض جانبی این عمل زیبایی هستند (برای آشنایی بیشتر با عفونت پیرسینگ به مقاله لیلیمگ با موضوع درمان عفونت سوراخ گوش مراجعه کنید. از آنجایی که علائم عفونت و آلرژی با یکدیگر همپوشانی دارد، گاهی تشخیص مشکل اصلی دشوار میشود. هر دو مورد علائمی مثل تورم، قرمز شدن، خارش و سوزش دارند. البته واکنشهای الرژیک با استفاده از پمادهای موضعیِ آنتیبیوتیکی بهبود پیدا نمیکند و این میتواند یک تفاوت بین دو عارضه باشد. عفونتها در مقایسه با مشکلات آلرژیک نادر هستند؛ بنابراین معمولا در حدس اول تشخیص داده میشود که بیمار از نظر عفونی مشکلی ندارد و علائم مربوط به واکنشهای آلرژیک است. راه دیگر تشخیص نوع عارضه، بررسی محل سایر سوراخهای پوستی است. اگر مشکل عفونی باشد، معمولا علائم به محل سوراخ پیرسینگ و فقط در یک محل محدود میشود. ولی اگر فرد واکنش آلرژیک داشتهباشد، در سایر مناطق که در تماس با همان ماده هستند نیز علائم ظاهر میشود.
انواع حساسیت به پیرسینگ با توجه به نوع آن
در زمان استفاده از زیورآلات در سوراخ پیرسینگ، سطح خارجی جواهر با پوست در تماس است. بنابراین فلزات و آلیاژهای به کار رفته در لایه خارجی و آبکاری جواهر پیرسینگ نقش اصلی را در ایجاد حساسیت آلرژیک ایفا میکنند. به همین جهت باید با حساسیت به فلزات مختلف آشنا شویم:
حساسیت به نیکل
حساسیت به نیکل شایعترین نوع حساسیت به فلزات است. بسیاری از افرادی که از جواهرات بدلی و بیکیفیت برای پیرسینگ استفاده میکنند، به این مشکل دچار میشوند. علاوه بر جواهرات پیرسینگ، فلز نیکل در آبکاری بسیاری از جواهرات، سگک کمربند، قاب عینک، زیپ، کلید، لپ تاپ و حتی فریم عینک وجود دارد. اگر به نیکل حساسیت دارید، استفاده از جواهرات و وسایل از این جنس را کنار بگذارید.
حساسیت به کادمیوم
کادمیوم یکی از فلزات خطرناکی است که گاها در ساخت زیورآلات استفاده میشود. این فلز باعث درخشش بیشتر جواهرات شده و آنها را سنگین میکند. وجود کادمیوم در جواهرات به احتمال زیاد باعث حساسیت به پیرسینگ خواهد شد.
حساسیت به سرب
سرب فلزی سنگین است که در ساخت برخی از زیورآلات و برای سنگین کردن آن استفاده میشود. اما سرب خطرات زیادی برای سلامتی دارد که از جمله آن میتوان به حساسیت پوستی و تاثیرات مخرب بر سیستم عصبی اشاره کرد.
حساسیت به طلا
طلا نسبت به سایر فلزات حساسیت کمتری ایجاد میکند به طوری که شیوع آن در جهان بین 1 تا 10 درصد است. البته در بسیاری از موارد حساسیت به پیرسینگ طلا به دلیل لایه رویی و فلزات بکار رفته در آبکاری آن است. به همین جهت بهتر است از جواهرات باکیفیت استفاده کنید تا این مشکل ایجاد نشود.
حساسیت به نقره
حساسیت به نقره مشابه حساسیت به طلا موردی بسیار نادر است و معمولا به دلیل وجود آب نیکل در روکش پیرسینگ نقره یا پایین بودن عیار نقره اتفاق میافتد.
حساسیت به بدلیجات
حساسیت به بدلیجات معمولا به دلیل استفاده از گاز فرمالدیید در ساخت رنگ بدلیجات ایجاد میشود. این گاز در برخی از افراد باعث درماتیت تماسی آلرژیک با علایمی نظیر قرمزی، خارش و سوزش میشود.
روش های درمان حساسیت به پیرسینگ
برای درمان آلرژی به نیکل یا سایر فلزات، توصیه میکنیم که از تماس با آنها اجتناب کنید. اما اگر به هر دلیل این مشکل ایجاد شد، در گام اول میتوانید از روشهای خانگی برای درمان حساسیت پوستی استفاده کنید. در صورت درمان نشدن حساسیت با این روشها یا شدت یافتن علایم باید به پزشک مراجعه کنید. روشهای درمان حساسیت به جواهرات عبارتند از:
درمان دارویی حساسیت به پیرسینگ
- پمادهای کورتیکواستروئید نظیر کلوبتازول و بتامتازون دی پروپیونات
- پمادهای غیر استروئیدی نظیر پیمکرولیموس و تاکرولیموس
- داروهای کورتیکواستروئیدی خوراکی مثل پردنیزولون
- داروهای آنتی هیستامین مثل فکسوفنادین و سیتریزین
در نظر داشته باشید که برخی از این داروها بدون تجویز پزشک و با مراجعه به داروخانه در دسترس هستند.
درمان حساسیت به پیرسینگ با کرم مرطوب کننده
استفاده از کرم مرطوب کننده روی پوست یا محل سوراخ باعث میشود تا یک لایه جداکننده بین پوست و جواهر قرار بگیرد. در نتیجه تماس مستقیم بین پوست و زیورآلات از بین رفته و حساسیت آلرژیک برطرف میشود. علاوه بر کرم مرطوب کننده میتوانید برای درمان خارش پوست از لوسیونهای آرام بخش مثل کالامین هم استفاده کنید.
توصیههای مهم برای کاهش حساسیت به پیرسینگ
بهترین راه برای کاهش واکنشهای آلرژیک و حساسیت بدن بعد از پیرسینگ، مراجعه به مراکز و افراد معتبر و سوراخ کردن با رعایت اصول بهداشتی است. این کار از انتقال بیماریهای مسری و عفونی جلوگیری میکند. به علاوه توجه به نکات زیر تاثیر زیادی در پیشگیری از حساسیت به جواهرات دارد:
برای کاهش حساسیت به پیرسینگ کدام جواهر بهتر است؟
برای جلوگیری از واکنشهای آلرژیک، باید جنس وسایل و جواهرات زینتی کاملا شناسایی شود. معمولا برای سوراخ کردن پوست از فولاد ضدزنگ استفاده میشود که به دلیل حضور مقدار اندکی نیکل در آن، میتواند آلرژیزا باشد. پس از بهبود یافتن محل سوراخ و برای زیورآلات، بهتر است از طلای 18 عیار، پلاتین، تیتانیوم یا نیوبیوم استفاده شود تا بروز واکنشهای آلرژیک به حداقل برسد. به علاوه به جنس گیره و قفل جواهر نیز توجه کنید. در بسیاری از موارد حساسیت به دلیل این قسمت ایجاد میشود.
زیورآلات و بدلیجات ضد حساسیت خریداری کنید!
جواهرات ضد حساسیت یا جواهرات هایپوآلرژیک یا Hypoallergenic نوعی از زیورآلات با کمترین میزان آلرژی برای مصرف کننده هستند. برای ساخت این جواهرات از فلزات آلرژیزا مثل نیکل استفاده نمیشود و به همین جهت استفاده از آنها حساسیت آلرژیک ایجاد نمیکند. البته این به معنای بدون نیکل بودن این جواهرات نیست. بلکه به این معناست که مقدار نیکل در ساخت جواهرات ضدحساسیت به اندازهای کم است که حساسیت ایجاد نکند.
افراط کردن احتمال حساسیت به پیرسینگ را افزایش میدهد!
شواهد نشان میدهد که هر چه پوست شما بیشتر در تماس با فلزات باشد، احتمال ایجاد آلرژی و حساسیت افزایش مییابد. در نتیجه هر چه تعداد پیرسینگ یا سوراخهای پوستی بیشتر باشد، احتمال بروز عارضه نیز افزایش مییابد. اگر شما یک مرتبه در اثر پیرسینگ به یک مادهی مشخص واکنش آلرژیک نشان دادید، خطر بروز علائم آلرژیک در آینده و در تماس با آن ماده همچنان وجود دارد و شدت علائم نیز به مرور افزایش مییابد. بنابراین اگر فلزی که باعث ایجاد حساسیت در شما میشود را شناسایی کردید، استفاده از اشیاء و جواهراتی که شامل آن هستند را به حداقل برسانید.
تشخیص حساسیت به پیرسینگ چگونه است؟
درماتیت یا التهاب پوستی در تماس با نیکل (و سایر فلزات) به کمک پچ تست (Patch Testing) تشخیص داده میشود که یک نوع تست آلرژی است. در این روش یک سری کیتهای چسبدار که به مواد مختلف آغشته هستند، روی پوست قرار میگیرند و با بررسی نتیجهی تماس، عامل آلرژیزا تشخیص داده میشود. برای پیشگیری از حساسیت به پیرسینگ بهتر است قبل از سوراخ کردن بدن و آویزان کردن جواهر از پچ تست استفاده کرده تا هر گونه حساسیت به فلزات مشخص شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره عوارض پیرسینگ و راههای درمان آن، شما را به دیدن ویدئوی زیر دعوت میکنیم:
سخن پایانی درباره حساسیت به پیرسینگ
همانطور که گفتیم حساسیت به نیکل رایجترین نوع آلرژی بعد از پیرسینگ است. بنابراین بهتر است قبل از استفاده از جواهرات زینتی یا سایر ابزارهای فلزی، وجود نیکل در آن را بررسی کنید. برای این کار معمولا از معرفی به نام دیمتیل گلیاکسیم استفاده میشود. در این فرآیند شی درون محیط قلیایی از معرف فوق قرار گرفته و در صورت وجود نیکل در ترکیبات آن، رسوب قرمز رنگی ایجاد میشود. در پایان منتظر نظرها و سوالهای شما درباره حساسیت به بدلیجات بعد از پیرسینگ هستیم.